خدا نشسته آن بالا هِی دفترهایم را زیرو رو میکند ، هِی خط میزند

هی اس ام اس هایی که به عآطی فرستاده بودم را میخواند و بعد رو میکند به من

و میگوید : دختره احمق ! تو اصلا آدم نمیشوی !

این بود آن همه امیدی که پزش را به این و آن میدادی ؟ خاک بر سرت اصلا !

هِی گفتی نشانه میخواهم ، نشانه بزرگ

دیشب از ذوق داشتی پَس می افتادی ! از خوشحالی به گریه !

از هیجان تمام شب را بیدار ماندی تا سحر ! گفتی دیگر تمام

گفتی همین کافی بود تا دیگر شک و تردید نداشته باشی

آنوقت از پس این امتحان به این سادگی برنیامدی ؟ خیلی خری !

بعد من هم هِی بغضم را قورت میدهم و مثل بچه ها لب هایم را به هم میفشارم

و هق هق میکنم ، هی دماغم را با آستینم پاک میکنم

هی زیر چشمی به خدا نگاه میکنم ..

ولی خدا از دستم خیلی عصبانی است

میترسم پرونده م را بدهد زیر بغلم بگوید برو اصلا من همچین دختری را نمیخواهم

بعد من بگویم من از امتحان بدم می آید ، همیشه بدم می آمده

بگویم تو هیچوقت در شرایط من قرار نگرفته ای

تو هیچوقت امتحان نداده ای تا حال من را درک کنی

تو فقط خدایی کردن را بلدی ، خلق کردن را ، امتحان گرفتن را

جایزه دادن را ، مجازات کردن را ، مهربانی کردن را

میترسم ولی فری با توی یک کتاب خوانده که خدا از همه چیز بزرگ تر است

از همه ترس ها و ناامیدی ها ، حتا از لیست آرزوهای من ..

مطمئن باش، يقين کن، بايد باورت شود..

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: